stilte
Zie de zon aan de hemel staan
De zonnestralen die vallen op aard
Iedereen is zo gelukkig
Ze wou dat zij zo kon zijn
Ze voelt zich leeg en eenzaam van binnen
Niemand die van me houd
Het enige waar ze zich thuis voet
Is tussen die 4 vertrouwde muren
Heel de dag zit ze daar
Het liefst helemaal alleen
Zo stil en rustig om me heen
Waarom kan het niet altijd zo zijn
De zonnestralen die vallen op aard
Iedereen is zo gelukkig
Ze wou dat zij zo kon zijn
Ze voelt zich leeg en eenzaam van binnen
Niemand die van me houd
Het enige waar ze zich thuis voet
Is tussen die 4 vertrouwde muren
Heel de dag zit ze daar
Het liefst helemaal alleen
Zo stil en rustig om me heen
Waarom kan het niet altijd zo zijn
Reacties op dit gedicht
| Dichteresje: | Vrijdag, april 17, 2009 16:43 |
| Heey, droef gedichtje, maar voor mij zo herkenbaar, maar die tijden zijn voorbij nu. Weet dat vriendschap echt wel bestaat,ook jij komt wel vrienden tegen, maar daar zal je zelf ook een beetje aan moeten werken, durf naar buiten te komen, en er zijn wel degelijk mensen die van je houden, misschien zie jij het nu nog niet, maar ''t komt wel goed, vertrouw in jezelf, ik ben er zeker van dat jij een mooi persoon bent! Groetjes, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: liesje~belt | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2009 | ||
| Thema's: | ||