Vrijdagavond..
Het is weer zo ver, jouw vaste avond 1x in de week,
en terwijl me het eerst zo leuk voor je leek..
Even een avond per week biljarten in de kroeg,
ja het viel best mee, toen je me dat de eerste keer vroeg.
Maar nu, zo'n avond, het is weer eens zo ver,
ik alleen met je dochter thuis, en jij zit her en der.
Het feit is gewoon dat ik het niet aan kan zien,
zit je daar in die kroeg, met een ander misschien?
Diep in mijn hart weet ik dat je 100% voor mij gaat,
en dat je echt, maar dan ook echt achter die keuze staat!
Waarom kan ik je dan niet gewoon een avond loslaten?
terwijl ik weet dat er op die avond alleen maar biljarters zaten..
Het blijft heel lastig voor mij, heb je het liefst om me heen,
zodat ik weet, je bent helemaal voor mij alleen!!
Al met al, zit ik nu alweer 3 uur op je te wachten,
maar nog veel langer dan dat in mijn gedachten!
Ik hoop dat ik heel snel de voordeur van ons huis hoor,
dan kan ik weer snel met de normale dingen door!
Misschien is het jaloezie, misschien het niet kunnen delen,
het maakt niet uit, kan me ook weinig schelen.
Maar ik zelf, ik als enige weet precies wat het is,
het is heel simpel, dat je verschrikkelijk mis!
Liefste, al bijna een jaar zijn we nu bij elkaar,
ik heb nog geen seconde spijt gehad echt waar!
Alles wat ik wil, is constant samen zijn met jou,
en dat alleen omdat ik onvoorwaardelijk veel van je hou!