Het kan zijn dat je,
in je slapende gedachten,
met vertedering aan mij ligt te denken,
mijn lijf voor de geest probeert te halen,
dat keer na keer meer van jou wordt,
binnestebuiten gekeerd,
onherstelbaar en weerloos,
op handen en kniƫen,
onstelpbaar en onmogelijk
tot je je bewust wordt van dat ander lijf,
dat ondanks alles wil blijven,
niet beseffend,
dat je haar ontglipt,
wegdrijft,
het betoverde donker in
dorstig naar mijn lippen.