meditatie
de reis
lang uit liggend ,in een bootje
dein ik op de golven
naar de toekomst.
de blauwe lucht is mijn getuige
zilveren vogels,mijn gezang .
de lading,het verleden.
de branding laat me stranden
op goudgele strand.
de lading breng ik naar een
bestemming.
blote voeten raken het warme zand
schelpen paden moet ik bewandelen,
snijdend tot het bloedens toe
met de lading op mijn schouders,
in volle moed
bestijg ik een berg
die is opgerezen,
het pad is stijl en zwaar.
gekleed in wit gewaad,
betreed ik een tempel
een tempel van glas !
zo helder ! zo sereen!,
zo warm!
dit was mij bestemming
hier moest de lading heen .
een oude witgrijze man
nam de lading in ontvangst.
stilte gaf hij me terug
een lading wat niets woog.
zijn heldere blauwe ogen
gaven me een opdracht,
zonder te spreken, zonder geluid,
om voor zijn lading te zorgen,.
een bestemming gaf hij niet mee
terug naar mijn bootje was er de berg niet meer
het schelpen pad was zacht als mos
de wonden aan mijn voeten, van de zware heen weg
waren genezen!
en de zee was glad als een spiegel,
de zee is mijn getuige ,de zilveren vogels mijn gezang
de stroming neemt me mee naar het onbestemde
niet van waar ik kwam.
onder weg met een lading
waar van een onbekende doel,
een doel
die ik zelf in mag vullen!
froukje
Darkdevils-night: | Donderdag, september 24, 2009 23:37 |
Dit is een vast grijpend gedicht! je begint met lezen en sneller en sneller om maar zo gauw mogelijk te weten te koment wat de volgende zin zal brengen! erg mooi geschreven en vooral de gedachte erachter is pakkend, we weten allemaal wat het is om een zwaar bult op je schouders te dragen maar er zijn er maar weinig die het zo goed onder woorde weten te brengen! Liefs Cora |
|
Hans Winter: | Zaterdag, maart 07, 2009 18:53 |
kwam je van harde paden de zwaarte doorstaan, was je beladen zopas nog zonder raad, neem dan daarbij mijn last ook op je mee, weg tot over de groot bewogen zee, licht wordt mijn juk, zo zonder al je gewicht is je druk, zelfs in je zwijgen, ergens zal je zwervend bestemd mogen blijven, mag je herkend je mijn boodschap weten, weet je wat te spreken. hans |
|