pas als alles voorbij is
pas als alles voorbij is,
realiseer je je dat je nooit de tijd hebt gehad.
dat je alles wel deed,
maar niets mee maakte.
dat je alles wel voelde,
maar niets onthield.
pas als er geen tijd meer is,
kom je er achter.
dat alles wat je zo kostbaar was,
niet eens bij je blijft.
ik wilde dat je dit wist voordat alles voobij was,
ik wilde dat je de tijd had, om te zijn en te leven.
ik wilde dat je alles mee maakte,
en alles onthield,
en voor je ging, alles had gegeven.
ik hoop dat je alles bij je houdt,
wat je zo dierbaar is.
en ik hoop dat je weet,
dat het nog neit voorbij is.
realiseer je je dat je nooit de tijd hebt gehad.
dat je alles wel deed,
maar niets mee maakte.
dat je alles wel voelde,
maar niets onthield.
pas als er geen tijd meer is,
kom je er achter.
dat alles wat je zo kostbaar was,
niet eens bij je blijft.
ik wilde dat je dit wist voordat alles voobij was,
ik wilde dat je de tijd had, om te zijn en te leven.
ik wilde dat je alles mee maakte,
en alles onthield,
en voor je ging, alles had gegeven.
ik hoop dat je alles bij je houdt,
wat je zo dierbaar is.
en ik hoop dat je weet,
dat het nog neit voorbij is.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: elise-gevoel- | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||