Gedaan.
Ik neem vrijwillig alle schuld op mij, ik heb het gedaan! Zo nu dat ook weer uit de wereld is, kan ik met mijn vinger gaan wijzen, naar alle schuldingen daar onder ons. Al zou het enkel zijn om te kunnen vergeten dat ik het zelf bewust gedaan heb? Of in ieder geval opgezocht heb. Want waar er twee of meer vechten hebben er ook twee of meer schuld. En ik mag dan wel niet letterlijk een gevecht met je aangaan, in mijn hoofd heb ik je haren reeds uit je kop getrokken. En vlucht je vele malen harder dan ik rennen kan. Al is het enkel omdat overdrijven ook een kunst is. En rennen zeker niet mijn sterkste punt, al zal dat in nood een ander verhaal zijn. Zo zal ik vast heel hard kunnen rennen voor de man met de bijl, een bloederige bijl dan toch wel. Anders is het niet schrikwekkend en zou ik rustig blijven staan om hem de weg te vragen. Want als ik dan toch op de vlucht ben verdwaal ik nog sneller dan ik al doe. Ik ben wat je een dronken postduif zou kunnen noemen. Altijd mijn richtingsgevoel kwijt. Maar goed het doet er niet echt meer toe, het is klaar, genoeg, gedaan.
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2009 | ||
Thema's: |