Wedergeboorte.
Er is een plaats tussen waken en slapen, die met beroering van dromen, slechts de wereld in een helder daglicht stelt. Al dan niet vervormd door sterren - of de maan. Ik zoek haar, het kind in de maan, alsof ze met haar ogen kan laten verdwijnen. Wat er aan spinsels tot bolwerken weeft. Daar zo in mijn hoofd is al lange tijd geen plek meer gevonden, niet voor jou niet voor mij. Maar je kan er wel heerlijk hangen, luchtledig. Zo van vliegen in eigen bestaan, want die vleugels, bezit ik al lange tijd niet meer. Ik besta uit vlees en bloed, en wanneer ik mij snij, kleurt mijn huid ook rood. Niet dat de flarden aan mijn handen hangen, als zijnde vlindervleugels aan stukken gehakt. Of gewoonweg geschroeid in de vlam van de kaars. Iets met motten en licht. In dubio gesteld, alsof het verlangen naar en weten van, tot duidelijkheid kan komen, in een al dan niet verward hoofd. Neen vliegen doe ik enkel nog in dromen, en dromen stel ik uit tot na mijn wensen. Want in de wens van een gedachte ligt een nieuw leven klaar om geboren te worden. Voor jou.
~Lotus~: | Woensdag, februari 25, 2009 20:05 |
mooi! | |
arie: | Woensdag, februari 25, 2009 15:13 |
De kennis der wedergeboorte vult aan maar; kan ook een ballast zijn... X |
|
lexx: | Woensdag, februari 25, 2009 14:18 |
uitgeslapen? :) altijd goed om erna je geboorte te kunnen herinneren, zulke mensen maak je niets meer wijs. 2 mooie stukkies, vledder. | |
Amon: | Woensdag, februari 25, 2009 14:04 |
w a u w |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 25 februari 2009 | ||
Thema's: |