Hier sta ik dan weer,
handen leeg en niemand om me heen.
Je bent weer eens weg gegaan,
je laat me staan in de kou,
niemand om me heen en geen warmte dat ik voel.
Waarom ga ik steeds voor je,
ik geloofde steeds in je.
Moet mezelf nu eens bij elkaar rapen,
niet meer denken aan het gevoel,
en gewoon voor mezelf kiezen.
Ik laat jou nu staan,
en geloven in jou is verleden tijd.
Mijn gevoel geef ik nu aan iemand anders,
iemand die me warmte geeft,
je hebt mijn gevoel nooit verdient.
Jij zal ooit alleen komen te staan,
en meid...
Ik loop je straks voorbij , met een meisje aan me zijde die me wel verdient.