Onze ware ik verborgen
zorgvuldig achter tralies weggestopt
Gedwongen achter een glimlach
wij, gevangen in ons bestaan

Eenzaamheid is de vrucht
van een leven verborgen
Want wie durft nog te laten merken
dat hij last heeft van zorgen?

Nee hoor, met mij is niets aan de hand
niemand ongelukkig, allemaal verborgen
Het een houdt het ander in stand
iedereen sterk, niemand verbonden

De maskers die we dragen zijn onszelf tot wet geworden
ondertussen verliezen we wie we zijn...
We denken dat het goed is om ze te dragen
ze maskéren echter slechts onze pijn.
------------------------------------------------------------

Treurig is ons bestaan als wij
bang zijn om onze maskers af te zetten
Eenzaamheid is ons deel
wanneer angst onze raadgever is