Men lieve vriend,
ik wou dat ik je kon en dierf zeggen dat ik van je hou,
dat ik de vlinders in men buik durf voelen...
ik wou dat ik je kon zeggen dat ik van je hou.
Ik wou dat ik je kon geven wat jij zo graag wil...
maar ik voel geen vlinders...
ik voel de liefde nog niet die jij zo graag wil....
ligt niet aan jou...
mijn verstand neemt weer over
ik vecht ertegen met al wat ik in me heb...
het is het resultaat van het verleden...
maar ik blijf vechten
en hoop...
dat ooit de dag komt dat ik jou liefde durf toelaten
dat ik me overgeef aan de vlinders...
en ze met liefde los laat...
wees nog effe geduldig met me special friend
neem me bij de hand...
en leidt me naar die liefde van jou...
laat me nog niet los....
laat me nog niet los...
neem me bij de hand...
en wijs me zachtjes de weg...
de weg naar vertrouwen...
de weg naar opnieuw durven liefhebben...
geef me de moed om toe te geven...
dat ik echt wel vol vlinders zit....
dat ik echt wel van je hou....
dat ik echt wel bij je hoor...