zo gaaf zonder enig smet
de herfstkleur in het blad
dwarrelend met de wind
raap je op en strijk je glad
droog je tussen de bladzijde
het verhaal van liefdesverdriet
zie nog hoe je mij die ene dag
in november eenzaam achterliet
tussen letters die vergeten zijn
kan ik nog weer verder dromen
zo slecht als toen onze liefde was
zal echter nooit meer komen
ik geef het blad weer aan de wind
met alle herinneringen van weleer
mijn tranen zijn allang gedroogd
kom maar koude winter, kom maar weer
Klaes: | Dinsdag, november 11, 2008 18:29 |
mooi in beeldend geschreven liefs, |
|
switi lobi: | Maandag, november 10, 2008 17:09 |
Ze zijn prachtig hè die blaadjes... ze maken zoveel los in je, laten de wereld in een andere kleur spiegelen.. Dikke kus meis, ik hoop dat er veel mooie herinneringen tussen mogen zitten. Liefs, switi lobi |
|
lommert: | Maandag, november 10, 2008 13:50 |
herinneringen van weleer...zo het gaat...liefs weer willem |
|
Dwaallicht: | Maandag, november 10, 2008 13:45 |
Stilmakend... prachtig omschreven! Liefs Dina |
|
Windwhisper: | Maandag, november 10, 2008 13:38 |
liefs Cobie dit is puur en mooi beschreven |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2008 | ||
Thema's: |