Rozenblaadjes vormden een hart
We stonden er middenin
Totdat het lot ons had getart
En rozenblaadjes ons scheidden
De geur werd niet meer geroken
De kleur werd niet meer gezien
Het hart was gebroken
Doorns prikten door onze ziel
Een nieuw hart maken om het lot te keren
Liefde uit nieuwe rozen laten ontplooien
Van fouten geleerd, het opnieuw proberen
En met die gedachten een nieuw hart uitstrooien
Ik sta nu alleen in het nieuwe hart
Of je ooit nog zal komen, ik weet het niet
Maar ik wacht met jou op veel smart
Hopelijk heeft het lot onze hereniging in het verschiet