Verstijft en bedroefd..
staar ik naar het lege scherm..
een rilling loopt over mijn lichaam..
mijn hart is van steen..
het is te koud om liefde in zich te hebben..
het rotte gevoel neemt mij over..
en het enigste wat ik kan doen..
is rottige gedachtes hebben..
Starend naar mijn toetsenbord..
voel ik me diep gekwetst..
want je bent er niet..
niet meer..
het kan je niks meer schelen..
het doet je niks meer..
de tijd neem je niet meer..
om mij beter te laten voelen..
je hebt het gehad..
en ik voel het zo erg..
mijn zelfhaat bouwt zich op..
ik bouw een muur om me heen..
in de hoop dat je hem doorbreekt..
als je merkt dat ik me rot voel..
Niet om aandacht willen vragen..
je zou het moeten merken,
moeten zien aan me..
maar je wil het niet meer zien..
niet meer merken..
geen zin om nog langer moeite te doen..
en achter me aan te lopen..
Ik snak naar de warme woorden..
naar een beetje warmte..
wanneer ik alles zie vergaan..
maar ik heb het verpest..
met mijn eigen mond..
die altijd sprak..
wanneer ik in de ellende zat.