Tussen de hoge rietplanten,
daar aan de rand van het moeras,
waar het land versmelt met het water.
Daar wacht hij op zijn prooi.
Geduldig speuren zijn met bloed doordrenkte
ogen de omgeving verkennend af.
Plotseling hoort hij een oorverdovend lawaai,
een schrijnende pijn loopt door zijn zenuwstelsel heen.
In zijn laatste levende seconden,
ziet hij de zon langzaam achter de grauw gekleurde tafelbergen wegzakken.
Hij weet dat zijn fysieke leven niet meer is,
Bruut beroofd van zijn waardigheid en status.
Het is eten of…..
gegeten worden.