op koninginnedag, stond jij daar
ik liep je voorbij
je sprak me aan
nog maar net wakker. je ogen niet in
zo bleef ik even bij je staan
meerdere malen heb je mij zien lopen
ik was er zovaak, met mijn kleine
mij nog eens spreken, daar bleef je op hopen
ik was van mijn stuk
we deelden zoveel emoties
sneller dan de bedoeling kon zijn, werden we elkaars geluk
veel te snel kwam ik bij je in
ik hield echt zoveel van jou
over werkelijk nergens had ik twijfels in
ik vertrouwde jou volkomen
ik gaf je alles en gaf me helemaal
hoe kon ik weten wat zou gaan komen
een sms op mijn telefoon
een mail op de computer
jouw reactie daarop was niet gewoon
als ik keek hoe laat het was, je vertrouwde me niet
alles wat je deed in de nacht
waarom liet je het niet
contstant met jou praten
er voor "jou" willen zijn en je helpen
ik kon maar niet begrijpen waar jij de liefde had gelaten
in het begin,
we hadden het zo slecht nog niet
maar jouw gedrag naar mij, dat kon ik niet
je hebt zoveel kansen gekregen en genomen
het heeft niet zo mogen zijn
zo is er een eind aan "ons" gekomen
en rest er alleen nog heel erg veel "pijn"
nu voor altijd uit elkaar
en toch voor altijd verbonden
wat loopt het leven soms toch raar
je hebt mij bang gemaakt,
bang voor jou
weet je wel hoe erg dat is
heb je wel een idee van hoe hard je mij hebt geraakt
ik was zo trots op jou
ik hield van je, met heel mijn hart