Normaal belde ik je nu wakker
De verre stem als dagelijkse wekker
Maar nu is stilte geworden jou deel
Zonder jou liefde is dit wat veel.
Je hebt nu een lieftallig ander
Die mag, kan en hopelijk wil er
Dag in dag uit zijn voor jou
Zijnde je eeuwig trouw
Samen met jou gaan slapen
En op te staan zonder gapen
Gewoon van de nacht aan je zij,
Voor elke blik van jou beseffend en blij
Dat hij de ontvanger mag zijn
Je proevend als een zoet glas wijn
Vasthoudend met warmte en gevoel
Je glimlach en je ziel
Tegelijk je veerlicht laten zweven
En de grond onder je voeten laten beven
Enkel met een blik en gebaar
Achja,was dit maar allemaal waar,
Was hij maar ik dan schreef ik dit niet
Dan zou dit hart niet gevuld met verdriet
Maar met oneindige vreugde zijn
Om te mogen elke dag te geven een refrein
Zodat je vrolijk door het leven gaat
En weet dat dit maar een klein deel
Is waaruit liefde bestaat
Om te beschrijven het geheel
Is meer nodig dan een gedicht
Maar hierbij blijft het voorlopig
Zonder te mogen zien je gezicht
Klinkt de rest misschien te wanhopig.