Een rare blik hier, een klein lachje daar.
Lachen ze om mij? Doe ik erg raar?
Nu begint het alweer te knagen.
Hoe moet ik me nou gedragen?
Moet ik lief doen of arrogant?
Moet ik lomp zijn of elegant?
Kan niemand het mij dan even zeggen?
Of moet ik me er maar bij neerleggen?
Wees jezelf wordt vaak gezegd.
Maar dat is niet voor mij weggelegd.
Ik zou niet weten hoe dat moet.
Ik blijf maar denken: doe ik het goed?
Hoe moet ik doen om er tussen te passen?
Of zal ik maar meteen verkassen?
Ergens opnieuw beginnen, wat lijkt me dat toch fijn.
Oh.. wat zou ik graag normaal willen zijn.