kom een foto tegen
jouw lach straalt me tegemoed
vervlogen tijden van geluk
herinneringen spoken door mijn hoofd
een traan
waarom? waarom mocht het niet zo blijven...
plots een briefje..
mijn lief, dank je voor deze mooie tijd...
ik breek
tranen stromen
naarstig zoek ik
vind nog veel meer tekenen van de liefde die we deelden
ik spreid het uit op de tafel
en overzie de herinneringen van eens
ik doe ze in een doos..en bewaar de mooie momenten in mijn hart
mijn besluit was goed..ook al brak ik nogmaals
bij deze onverwachte vondst