Soms zijn er tijden van verdriet en pijn
je wilt weg, gewoon iemand anders zijn
soms voor even, dan voor een hele tijd
je ziet het niet meer zitten. Alles anders
geen leuke kleurtjes meer maar alles donker en zwart/wit
soms lig je te denken als je in je bedje ligt,
aan alles wat je die dag mee hebt gemaakt.
soms voor even, dan voor een hele tijd
een onbeschrijflijk gevoel. Een gevoel van verlangen
een verlangen naar iets of iemand, ook al weet je
dat juist DAT verlangen nooit vervult kan worden.
soms zie je diegene weer juist diegene waar alles om draaide
je kan je ogen nog steeds niet van hem afhouden
soms voor even, dan voor een hele tijd
je weet dat diegene nog van je houd maar wat wil je zelf?
zo’n grote afstand allebei zo’n ander leven.
is het niet gewoon beter zo?
soms wil je terug naar het verleden
het heden is je niet interessant genoeg, je wilt terug in de tijd
soms voor even, dan voor een hele tijd
ook al weetje dat je nooit op moet geven, toch heb je het even moeilijk
je weet niet wat te doen. wat is goed? wat is fout?