Er is geen woeliger hart dan het mijne.
Drukte en verlangen vechten om de ereplaats.
Rust en vrede zijn woorden zonder betekenis geworden.
Ik vecht om te slagen en slagen is leven.
Elke dag is hetzelfde patroon.
Ik word wakker, begin te ademen en de gong gaat.
De eerste ronde gaat dan los, een ronde vol klappen.
Met elke klap verlies ik weer een beetje lucht.
Elke dag is het woelig, elke dag is hard.
Dagen gaan in weken en weken gaan over in maanden.
Een maand geleefd door mij is voor een ander een jaar.
Ben ik nu oud of gewoon uitgeleefd jong?
Vele maanden zijn nu gepasseerd.
Mijn hart is leeg en uitgewoond.
Tijd is iets wat ik graag zie eindigen.
Maar dan.... dan ontmoet ik jou, jij mijn ware.
Die ik nu nog zo zeer mis....