Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ochtend der lentes
Mijn hand
langs een lavendelstruik
ik ruik
Geluiden nog puur
zo vroeg
de ochtendlucht nog guur
Slaperig uit mijn ogen
gevoelloos
maar in orde
In orde voor de dag
de mensen
de kijkers
Ik wil voor altijd
zo’n ochtend
zonder spijt
Eeuwig gefluit
een schrale wind
zonder geluid
Nog duizend jaar hier
Sluipende liefdes
Oprecht vertier
Nog even
nog even denken
nog even beleven
heel even denken
mijn gedachten
lieve dromen schenken
Een kort ogenblik
was de ochtend de baas
de geur
van lavendeldwaas
Reacties op dit gedicht
Milot vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Milot
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
04 augustus 2008
Thema's:
[Houden van]
[Geluk]