Het zand tussen mijn tenen,
de golven al deinsend.
Alle zorgen vloeien weg,
in de oneindige zee.
Kon het maar altijd zo zijn,
zo zorgeloos en zonder pijn.
Zoveel mensen,
zoveel zorgen.
Elke dag vraag ik mij af,
waarom moet dit toch zo zijn?
Waarom is er niet die rust,
voor iedereen om ons heen.
Het gevoel van vrijheid,
welke de natuur ons geeft.
Met mijn voeten in het water,
starend naar de ondergaande zon,
is daar voor mij die rust.
Het genoegen met dit mooie wonder,
de wonderen der natuur.
honouring : | Zondag, augustus 03, 2008 13:29 |
Ja moet deinend zijn. Dank je wel Sunset. Nu alleen nog de vraag hoe ik dit kan aanpassen??? |
|
Cora (ZIJ): | Zaterdag, augustus 02, 2008 22:41 |
De natuur troost iig wel :) | |
sunset: | Zaterdag, augustus 02, 2008 17:45 |
"deinsend" moet dat niet ''deinend'' zijn? Fijne zaterdag verder, sunset |
|
Windwhisper: | Zaterdag, augustus 02, 2008 08:28 |
ik vind het een pracht.... lieve groet Cobie Goede morgen honouring |
|
frankm: | Zaterdag, augustus 02, 2008 01:21 |
mooi, heerlijke gedachte! frankie |
|
Littledolphin: | Zaterdag, augustus 02, 2008 01:03 |
prachtig geschreven liefs barbara | |
Auteur: honouring | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 02 augustus 2008 | ||
Thema's: |