Ben jij nog steeds daar?
Daar waar ik mijn tranen gelaten heb?
Daar waar ik nu ben?
Daar waar ik eigenlijk niet zou moeten zijn?
-
Ik ben alles opnieuw verloren.
Alles wat me dierbaar is.
Alles wat ik dacht nooit meer te verliezen.
Alles wat me weer in mezelf liet geloven.
-
Ik heb alleen nog
wat ik achter me wil laten.
Wat ik afgesloten heb.
Wat ik heb begraven
in mijn eigen tranen.
-
Kun jij mij nog steeds zien?
Zoals jij mij altijd al hebt gezien?
Zoals ik altijd al ben geweest?
Zoals ik altijd al had gehoopt?
-
Zal deze zelfgemaakte storm ooit ophouden
als ik me overgeef?
Als ik terugga naar het veld
waar jij mij eens gevonden hebt?
Als ik mijn masker weer opzet?
-
Stopt deze eindeloze cirkel
wanneer ik nog eens val?
Wanneer mijn tranen weer een storm veroorzaken?
Wanneer ik doelloos in het donker je zal volgen?
-
Ik ben bang.
Bang voor hetgeen dat komen zal.
Bang voor mijzelf.
Ik ben bang voor jou.
-
Maar ik zal over dit draad lopen
en de overkant halen.
Niet zonder pijn.
Niet vandaag.
Niet met mijn angst of mijn tranen.
-
Maar met jou.
Wanneer de zon aan de andere kant ondergaat.
Wanneer de regen in de storm droogte zal veroorzaken.
Wanneer jij me weer hebt gevonden
in het veld waar ik eens was.