Zoals de ochtendzon zijn glorie laat schijnen ,
zo betoverd jij mij .
De dauw verdwijnt,
in de diepste kruin van de wortels
zo verlaten mijn dromen een zwoele nacht.
mijn ogen vermoeid van het zien naar de engelen sterren.
Zijn het jouw ogen,die naar mij staren
stilletjes koester ik de momenten in mijn gedachten,
met een glimlach een liefdestraan
ik wil je strelen,
niet met mijn handen,
maar met mijn lippen,
wil ik proeven het fruit van je kussen ,
de zoetigheid van een onbekendE liefde.