Ellen
Het zonlicht, gefilterd door het bladerdak,
haar blonde haren, doorschijnend als een
Stralenkrans, haar gezicht in de schaduw,
het gaf een waas van geheimenis.
Een wolk van lelies omringd mij in geur;
als zij mij kust, teder, een liefdeskus.
Mijn hart smelt, mijn lichaam verslapt, als
ik verzink in haar omarming, haar liefde.
Ik houd van haar, er zijn geen woorden,
geen woorden, die zeggen hoeveel.
Auteur: Wil Breuker, juni 2008
Aquarel: | Donderdag, juni 05, 2008 16:54 |
Door liefde mysterieus gekleurd gedicht. Lief... Groetjes, Aquarel |
|
Quicksilver: | Donderdag, juni 05, 2008 12:22 |
Prachtig liefdevol mooi! Liefs/knuffs Dicky |
|
Windwhisper: | Donderdag, juni 05, 2008 10:06 |
Wat een heel mooi schrijven lieve groet Cobie |
|
Auteur: Wil Breuker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 juni 2008 | ||
Thema's: |