Het zonlicht scheen voorzichtig binnen
voelde nog wat afgemeten
wilde wel volledig stralen
maar werd wat ijzig toegebeten
de kou sloop eigenzinnig rond
kon deze wending niet aanvaarden
de kracht van warmte scheen te vluchtig
om het al weer te laten aarden
gekwetst door het vele falen
was hart stilaan bevroren
warmde zich in vertwijfeling
nog slechts in zelf bekoren
maar geleidelijk zal ijs ontdooien
als vertrouwen wonden heelt
volhardend in haar koestering
door versmelting met haar evenbeeld
Hilly N: | Zondag, mei 18, 2008 01:08 |
En dan wordt het zomer Ria! Lieve groet, Hilly |
|
Elenore De Groote: | Zaterdag, mei 17, 2008 13:05 |
Mooi! Prachtig geschreven, in verbazing gelezen! Liefs, elenore xxxx | |
honingbijtje: | Zaterdag, mei 17, 2008 09:48 |
op de juiste plaats en tijd weet je weer rakend binnen te komen:) een fijn gedichtje liefs |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, mei 17, 2008 09:46 |
En altijd weer dat vertrouwen... Zo moeilijk, maar zo nodig... liefs... |
|
lommert: | Zaterdag, mei 17, 2008 09:35 |
goede morgen Ria...het weer is nat;)...ook hier...momentopname...zo lees ik je woorden... liefs van mij willem |
|
Windwhisper: | Zaterdag, mei 17, 2008 09:19 |
mag ik me in dat vertrouwen koesteren/ lieve groet Cobie Goede morgen Ria |
|
red one: | Zaterdag, mei 17, 2008 09:10 |
Mooi Ria, eerst de kat uit de boom halen en dan komt het goed :) Liefs red |
|
Auteur: Ria Klein Herenbrink | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 mei 2008 | ||
Thema's: |