Mijn gedachten dwalen af,
af naar toen U nog hier was.
Het lijkt zo lang geleden,
maar het is nog zo kort.
Waarom moest U gaan,
zo ver bij ons vandaan.
De tijd was nog niet daar,
maar elders werd besloten.
U bent hier ver vandaan harder nodig.
Beloof ons lieve wijze man,
dat U over ons waakt.
Dat U ons beschermt,
zoals wij dat over U deden.
Vind de rust hier ver vandaan,
want het lot heeft bepaald.
U hoeft niet meer te lijden,
maar mag in vrede verder leven.
Verder leven hier ver vandaan,
maar wel met alle herinneringen,
en liefde welke wij U meegeven.
U heeft ons zoveel gegeven,
hiervoor willen wij U bedanken.
Bedanken voor de man wie U was,
voor alles wat U ons heeft meegegeven.
Rust in vrede en treur niet,
want er komt een tijd dat U ons weer ziet.