sabrine: | Vrijdag, april 19, 2002 20:49 |
echt een vreselijk mooi gedicht.vooral het laatst stuk spreekt me enorm aan omdat ik hetzelfde heb meegemaakt en nu ook zo over mijn verhuizing denk... groetjes sabrine | |
Pietoe: | Maandag, maart 18, 2002 09:43 |
Inderdaad Juufke, dit gedicht moe je vooral me een korreltje zout nemen... kweet ook nie echt waarom ik daar zo zwaarmoedig over deed ;) kzal 't zo zeggen, twas eigenlijk het einde van mijn kinderjaren ma nie van mijn jeugd ma het kind in mij is er nog altijd :) Greetz |
|
Juva: | Zondag, maart 17, 2002 23:22 |
Vreemd he hoe je zo gehecht kan raken aan een plaats...(niet vreemd eigenlijk;)) Heb na 13 jaar ook min boerendorpje moeten verlaten, met pijn in het hart. Maar je hoeft het niet per se als symbool te zien voor heteinde van je jeugd, 't is maar hoe je er mee omgaat he... groetjes. |
|
Auteur: Pietoe | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 maart 2002 | ||
Thema's: |