Zij houdt alles bijeen
Zij houdt alles bijeen,
strooiend, bijna achteloos met,
haar onzichtbare web.
Zij verstrikt,
en verschalkt,
lief en zacht,
soms krakend traag,
zoals ijs het water.
Breien met zijde is het net,
wanneer zij,
de stukjes die ik ben,
lijmt,
tot later.
Ze kan dingen,
ze doet dingen,
in mijn hoofd.
En zorgt voor de mooiste en zaligste amok.
Ja, ze hermaakt mij.
Hoe ziet ze alle stukjes?
Mijn miljoenen ikjes, die drijven.
Zij vaart rond,
in mij,
en ze laat zich achter.
Ik ben nooit alleen,
ik proef de lijm.
Ik proef haar.
Ze houdt mij bijeen.
strooiend, bijna achteloos met,
haar onzichtbare web.
Zij verstrikt,
en verschalkt,
lief en zacht,
soms krakend traag,
zoals ijs het water.
Breien met zijde is het net,
wanneer zij,
de stukjes die ik ben,
lijmt,
tot later.
Ze kan dingen,
ze doet dingen,
in mijn hoofd.
En zorgt voor de mooiste en zaligste amok.
Ja, ze hermaakt mij.
Hoe ziet ze alle stukjes?
Mijn miljoenen ikjes, die drijven.
Zij vaart rond,
in mij,
en ze laat zich achter.
Ik ben nooit alleen,
ik proef de lijm.
Ik proef haar.
Ze houdt mij bijeen.
Reacties op dit gedicht
| Jusst.: | Zondag, april 20, 2008 20:30 |
| Hoewel de lay-out mij wat storend overkwam, talentvol gedicht. Proficiat, x Jusst. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aelbrecht Michel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2008 | ||
| Thema's: | ||