Het muurtje rond mijn hart.
Een jaar geleden heb ik besloten
om pijn weg te stoppen,
het is een potje te proppen
Hier door heb ik mezelf opgesloten.
In mijn hart kan ik alle pijn en het verdriet niet aan
Het helpt me,
door er niet bij stil te staan.
Dppr de muur rond mijn hart lijk ik gevoelloos
Ik ben moe,
en lijk altijd boos.
Door het masker dat ik dagelijks draag,
zie je pijn en verdriet maar vaag.
Vanuit een hoekje zie ik hoe de wereld voorbij gaat
Dan wordt ik wakker,
DAMN!, weer 10 minuten te laat!
Nu komt schoolstress er nog bovenop
Op school vragen ze :'Wat zit er tog in je kop?'
'Pijn en verdriet', is wat er door me heen schiet
Ze mogen het niet weten,
Nee!; het mag niet!
Ze zullen me willen helpen,
Het bloed van de wond willen stelpen.
Maar dit is mijn gevecht,
Ik ben degene die mijn wonden hecht.
Op mijn eigen manier en niet op een andere,
ik ben ik,
en dat kun je niet veranderen.