Meisje met gebruiksaanwijzing[2]
Ja, ik ben een meisje met een gebruiksaanwijzing
Nee, geen doorsnee typ
Maar ik zal hier voor jullie mijn gebruiksaanwijzing prijs geven
Alsjeblieft luister en alsjeblieft kraak me niet af!
Ik zie misschien op het oog er donker uit
Maar dat is mn hard niet
En misschien denk jij net zoals die hupelk*tjes bij mij op school dat ik depressief ben
Oké, dat ben ik dan wel
Maar dat komt echt niet door mijn kleding!
Een lach op mn gezicht
Maar het is enkel de buitenkant die je ziet
Want soms verraden mn ogen me met een traan
Of je ziet dat mn ogen vol staan van angst
Ja, angst in mn ogen
Het is het enige wat mijn masker verraad
Ik ben gewoon zo bang om weer verraden te worden
Om weer gedumpt te worden
Om weer te vallen als ik net boven ben
En mijn grootste angst is dat ik helemaal alleen ben
Nachtenlang huil ik in mijn bed
Omdat ik het soms gewoon even niet meer weet
En het masker word ook zo zwaar
Ik ben zo moe keer op keer
S'avonds kan ik niet slapen
En overdag sta ik te gapen
S'nachts telkens weer zoeken naar het meisje van vroeger
Maar het meisje is hier niet meer
Het meisje wat gelukkig was
En nog vertrouwen in de mensheid had
Mn hartsvriendin aan zelfmoord verloren
Ja, dat doet pijn
Dat is een rede dat ik het niet doe
Maar soms vraag ik me af, heb ik zelf wel een hartsvriendin?
Zal iemand mij missen?
Misschien wel, misschien niet
Ik moet positief denken
Maar dat is soms zo moeilijk
Nog meer mensen verloren
En nee dat was ook geen pretje hoor
Ik mis ze nog steeds
Vind je het gek, ik kan het amper verwerken
Misschien over een tijdje word het minder erg
Bij mij duurt dat gewoon even
Ik hang veel aan mensen
Dat kan mensen benauwen
Mensen vinden dat eng
Maar het is alleen maar angst van mij
Een goede vriendin zei zorg ervoor dat je alsjeblieft niet het vertrouwen in de mensheid verliest
Maar het is makkelijker gezegd als gedaan
Want ik begin dat toch langzaam te verliezen
Telkens als ik dacht ja die kan ik vertrouwen
Langzaam onthul ik een beetje van mezelf
Wel bang dat ze me zullen uitlachen
Maar toch moet ik het vertellen
Ik moet het gewoon kwijt
Maar ik begin nu toch langzaam te twijfelen
Want tot nu toe hebben de meeste me verraden
Dat was bij jou anders, Sanne
Als ik aan je denk moet ik huilen maar met een lach
Dat waren nog eens tijden
Bij jou voelde ik me gelijk op mn gemak
En vertelde je alles, zonder dat er me iets dwars zat
Jij vond mij niet vreemd of raar
Jij begreep me
Jij lachte me niet uit
Jij vertelde mn geheimen niet door
En bovendien...
Jij was er altijd voor mij
Maar jouw leven was te zwaar
Dus besloot jij op een dag het is klaar
Jij sprong voor de trein
En niks kan dat nog ongedaan maken
Ik wou dat ik je terug kon halen
Maar zelfs als ik dat kan, zou ik het doen?
Jij zou hier waarschijnlijk ongelukkig zijn
En ik weer gelukkig...
Nee, dat zou ik nooit doen
Dan jij maar gelukkig en ik heb het dan wat zwaar
Ach, ik vecht wel door...
Mijn leven je zult het als een veldpartij kunnen beschrijven
En ik zal ten strijde moeten gaan
Weinig keus heb ik
Ik doe het voor mijn lieve schat, Sanne
Voor jou meisje
Want jij bent voor altijd in mijn hart
En dat zal niemand kunnen veranderen