Jij leek zo gelukkig,
hoe jij tegen het leven aankeek, jij was o zo trots.
Trots op jezelf en trots op ons.
Maar diep van binnen ging jij kapot,
jij ging kapot van het leven hoe jij dat leefde.
Je hebt mij en vele andere het leven heel moeilijk gemaakt,
maar je was er en we konden toch op je rekenen.
Toen is het moment aangebroken,
vanaf toen moest ik het zonder jou doen.
Het is nu al bijna een jaar geleden, maar het lukt me niet.
om te leven zo zonder jou.
Dit verdriet is niet te beschrijven,
Mijn papa alsjeblieft kom terug.