Een glas valt op de grond...
het spat uiteen...terstond...
Scherven liggen her en der....
Zonder je te snijden en met geduld..
tracht je ze op te rapen...
Ik probeer je te raken.. met flair
De scherpe randjes...ze zijn er nog
voorzichtigheid geboden... geduld..
Een eerste druppel bloed..de schrik..
Wees maar niet bang het is geen vreemde
het beste met je voor....ik
Je komt weer tot innerlijke rust...
Even slaat de schrik om je hart...
je bloed gaat sneller stromen...
Met veel passie... heb ik je gekust..
Tot intense rust zal je komen.....
Je zelf zijn.. en blijven..is wat ik wil
Verander niet als glasscherven...