vakantie, een tijd om rust te vinden....
als ik toen wist wat er zou gaan komen
had ik me nooit durven binden
had ik zelfs een andere bestemming genomen
nog nooit had ik iemand zo erg bemind
ik hield van hem, vertrouwde hem volkomen
hij was mijn alles, mijn liefde, mijn vriend
had ik maar geweten wat zou komen
we hadden het zo fijn samen
ik weet nog goed hoe je mij in je armen nam
en we samen de ochtend tegemoed kwamen
maar de dag van het afscheid kwam
een jaar vol pijn en verdriet ging voorbij
tuurlijk had ik een heleboel nieuwe lieven
maar mijn hart behoorde maar aan 1, en dat was jij
ik zat thuis aan 1 stuk door te grieven
het jaar daarop werd dezelfde bestemming gekozen
we besloten: dit jaar blijven we enkel vrienden
maar onze gevoelens waren niet bevrozen
en het duurde niet lang voor we elkaar weer beminden
het werd ons nu stillaan duidelijk, we zijn voor elkaar geboren
we groeiden weer naar elkaar toe, wetend dat de dag van het afscheid weer zou komen
ik weet het nu zeker; ik kan niet leven zonder jou, geen ander kan mij bekoren
toen de dag van het afscheid kwam brak hij weer al onze dromen
waarom rolt er weeral een traan
zo dik, zo warm, over mijn wang
ik wou helemaal niet weggaan
dagen lijken nu zo lang
mijn hart breekt letterlijk van verdriet
nog nooit heb ik zo van iemand gehouden
waaraan hebben we dit verdient?
enkel afstand blijft onze liefde tegenhouden
maar je bent nog zo jong, vertellen ze mij altijd
je vindt heus wel een ander lief
maar ik zeg jullie tot mijn grootste spijt;
ik heb mijn ware gevonden, hij is alles wat ik belief
ook mijn vrienden verstaan mij niet
als ik ze vertel over mijn gemis
en dat de enige reden waarom ik je verliet
de onoverbrugbare afstand is
van lin voor mijn eeuwige hartediefje, Sebi