De wind waait hard en genadeloos
Bomen wiegen gevaarlijk heen en weer,
Alles zonder houvast wordt meegesleept
En zo ook mijn gedachten...
Ik zie haar weer, het kleine meisje..
Ze verstopt zich onder haar bureau,
Of deze keer misschien toch in de kast,
Ze weet niet waar ze heen moet..
Bang kijkt ze om zich heen,
Maar het is te laat ..
Voetstappen op de trap
En zachtjes gaat de deur open ..
Een schaduw valt over het meisje,
Het meisje dat niet meer wou voelen ..
Ze luisterde naar de wind door de bomen ..
Om de storm niet de voelen die over haar raast..