Buiten geselt de wind
weerloze ontbladerde takken
mijn gemoed smeekt lente kom gezwind
laat deze treurnis de biezen pakken
maar natuur laat zich niet forceren
zal elke seizoen ten volle genieten
voor haar is nu de tijd van inkeren
laissez faire, het stormen en het gieten
zo ook ik mijn stormen
soms in glazen helder nat
winter soms in zomerse vormen
en lentes zonder blad
te veel naar mijn hand
prematuur gemanipuleer
ooit zie ik het verband
ooit de mystieke leer
te koesteren het kristal in winter tijden
verrukt van een enkele knop
die de lente in komt wijden
zo net na winterstop
Moeder leer mij de kunst van het geduld
aandacht en warmte aan het zaad
diep in de grond met intentie vervuld
klimt omhoog zoals het hoort en gaat
Leer mij wuiven met de bossen
leer mij groeien met beleid
leer mij rusten als de mossen
ik heb 'natuurlijk' alle tijd