de nifter: | Donderdag, december 13, 2007 15:47 |
hee, waar blijft de clou? de clou, waar blijft de clou? | |
Amon: | Donderdag, december 13, 2007 12:55 |
ik hou wel van een sneetje... hehehehehe | |
theo: | Woensdag, december 12, 2007 09:34 |
sluit me aan bij ReBelle. verteerd slecht en last van flatulatie bij wittebrood. :) maar de voelbare leegte van de laatste zin is schitterend. |
|
ReBelle: | Dinsdag, december 11, 2007 23:43 |
Ach ja, de spanning is eruit,nieuw leven moet erin geblazen worden. De volkorenbroodsweken klinkt eigenlijk veel weelderiger, rijker vind ik. Donkerbruin brood met karakter. Graag gelezen, Liefs, ReBelle |
|
fortuna: | Dinsdag, december 11, 2007 23:06 |
zucht... ik weet niet of ik blij moet zijn met mijn dagelijkse volkorenbrood... Stokbrood met kruidenboter smaakt een stuk beter! ;) Ik had je graag zien zingen op het songfestival... :) Liefs |
|
red one: | Dinsdag, december 11, 2007 22:39 |
:) ja.... au enzo :P gaat vanzelf over ik ben altijd veel te haastig. dit gedicht doet me denken aan een man en een vrouw die al jaren langs elkaar heenleven zondermeer ;) Knuf red |
|
Malou*: | Dinsdag, december 11, 2007 22:08 |
Mooi :) graag gelezen. Liefs, Malou |
|
Artifex: | Dinsdag, december 11, 2007 21:48 |
Ja, je bent zomaar stil de laatste tijd... | |
Quicksilver: | Dinsdag, december 11, 2007 21:21 |
heb het graag gelezen.. mooi verwoord liefs,knuffel Dicky |
|
Marousia: | Dinsdag, december 11, 2007 21:01 |
Mooi verwoord! Liefs van Marousia | |
Artifex: | Dinsdag, december 11, 2007 20:50 |
Aaike voor jou... Liefs, Artifex. |
|
Nummer 127: | Dinsdag, december 11, 2007 20:43 |
soms kijkt men weg van datgeen wat bedoelt wordt dit gedicht is een goed voorbeeld van suggestieve humor hoewel in het echte leven het lang niet zo grappig is Nummer 127 |
|
Auteur: Oorlam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 december 2007 | ||
Thema's: |