HET IS TE LAAT…..
Het is te laat voor woorden,
Het was jij die mij liefde verstoorde.
Het schot is al gelost,
En het heeft me al mijn liefde kost.
Gedoofd is onze vlam,
Ik wilde, dat, dat ooit nog terug kwam.
Weg zijn onze eeuwige dromen in de nachten,
Maar ik kan niet voor altijd, blijven wachten.
De wereld lijkt zo donker,de dagen blijven zo grauw,
Nu moet ik verder zo alleen, alleen zonder jouw.
kwam je maar terug, ik smeek het,
Ik raak langzaam verstrikt in het grote net.
Laat mij niet alleen,
Ik kan nergens heen...
Ik heb spijt van wat is gezegd,
maar ik heb me er nu bij neer gelegd.
Had ik op mijn knieën moeten vallen,
Zullen dan mijn worden en mijn zinnen door je hoofd gallen.
Of huilen tot de wereld het van mij wint,
mag ik nog vertellen dat ik in jou, Alles wat ik nodig heb vind.
Jij was voor mij, mijn vaste rots,
Je was voor mij, mijn grote trots.
Ik weet zeker dat jij bij mij hoort,
Mijn alles en altijd het veilige oord.
Maar nu ben je weg, een verloren strijd,
Nu moet ik door zonder doel, want ik ben je kwijt.
Je naam, nog steeds in mijn hoofd,
Waar is je trouw die je had beloofd.
maar ik moet je laten gaan,
Nooit meer zal ik naast je staan.
Al doet dit zo veel pijn,
Jij en ik, ik en jij nee we zullen nooit meer samen zijn.