Vijftien zijsteken achter elkaar met veertien aftellende minuten, waardoor ik dertien minuten naar het zelfde punt staar en twaalf keer misluk vooruit te komen met de uren.
Elf keer nog eens adem haal en dan besef dat ik nog tien keer erger baal, van het leven die me nog eens negen keer uitmaakt als een gek die aftelt als bijzaak nummer acht.
Zeven maal het uitproes van het lachen om mezelf en zes keer om de dagen, elke vijf keer tegen slagen geleverd door vier bijlages.
Drie nieuwe slijtages van het levens beeld van mij die twee keer vervaagde.
En dan nog één zucht erna, voordat ik het leven probeer te verlaten..