hier staan we weer.
tegenover elkaar,
jij smekend dat ik je vergeef,
die blik in je ogen,
zou je het nu wel menen?,
of ben ik de gene,
die steeds weer zo dom is,
om in jou spelletjes te geloven?.
ik mis het,
de tijd die we samen waren.
is dit hoe het verhaaltje
van jou en mij einidgd?
niet we leven nog lang en gelukkig?
ik hou van jou,
naar alles wat je hebt verkeerd gedaan..
dat zal ook altijd zo blijven.
maar een ons bestaat er niet meer.
en dat vind ik erg,
want het begin met jou was geweldig,
alleen het einde ellendig.
pak mijn hand niet meer vast
zeg niet meer dat je bent veranderd,
ik wil je loslaten nu meteeen
maar het is mijn hart,dat jou niet vergeet
ikmisje:(