het is nu ruim een jaar geleden,
het deed me zo'n verdriet
maanden heeft het geduurt,
totdat dat gevoel me verliet
sinds een tijdje geniet ik weer van dingen,
kan de hele wereld weer aan aan
geen gevoelens die me dwingen,
to liefde of haat bij het horen van je naam
ik hoorde van je ziekte,
voelde iets maar twijfelde er aan,
ik snapte niet hoe dat die gevoelens
in mij nog konden bestaan
ik was het ook snel vergeten door de mensen om me heen,
ik moest het maar langs me af laten gaan,
net als iedereen
maar hoe slecht je er nu aan toe bent,
dat het zover kon komen,
dat is iets uit mijn diepste nachtmerries,
en echt niet uit mijn dromen
ik weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen,
gelukkig ben je nog in leven,
als het in deze situatie zou moeten eindigen,
had ik het mezelf nooit vergeven
maar hieruit is wel weer gebleken,
dat ergens in mij ik nog iets om je geef
dit is absoluut iets wat ik nooit heb gewild
ik wens je alle geluk en gezondheid toe
zolang ik leef