Oke misschien heb je wel gelijk,
Maar dat ik slecht ben in over mezelf praten is tog niet nieuw?
En begrijp me niet verkeerd maar voor mijn doen,
Vertel ik al zoveel meer als dat ik ooit gedaan heb
En ik wil geen muren bouwen, zeker niet voor jou
Als ze er toch zijn sorry daarvoor,
maar geloof me voor jou zijn het dunne platen
Jij kan ze zo neerhalen
En als jij dat doet vind ik dat fijn
Maar uit mezelf, nee ik geloof niet dat ik dat al kan
Of in ieder geval nog niet goed, dat moet ik leren
Het is niet zo dat ik het niet wil vertellen
Het is meer dat ik pas achteraf bedenk dat ik het had moeten vertellen.
Dan pas bedenk ik me dat dat geholpen zou hebben
En als ik het me al op tijd bedenk
Wil ik jou er niet mee lastig vallen
Je hebt het zelf al niet zo makkelijk
Wat moet je dan met mijn gezeik?
Die soms lijken op die van jou
Maar dan 1000x zo klein
Wat maak ik me dan druk
Nee ik maak me dan liever druk om jou
Jij bent veel belangrijker voor mij
Als ik jou blij kan maken of iets je opvrolijken
dan vind ik dat veel belangrijker als mijn problemen
Op zo'n moment vergeet ik ze zelfs
Maar of dat allemaal goed voor me is?
Soms is vragen al genoeg.