papa,
het is nu al 2 maanden geleden,
dat we met zijn allen naar het ziekenhuis reden...
je had pijn in je rug en slikte veel pillen...
ohhh wat zouden we het toch allemaal anders willen...
dce uitslag kwam de dag erna in het ziekenhuis....
ik voelde me zo klein als een muis...
kanker die al uitgezaaid was....
toen kwam het besef pas.....
ga ik je verliezen dat wil ik niet, jij hoort nog in mijn leven..
heel veel chemo is wat ze je nu geven...
je laatste reddingsmiddel , wat ze voor je kunnen doen...
elke dag zie ik je en geef je een dikke zoen....
jij mag nooit niet weg uit mijn leven.....
want ik heb je nogzo veel te geven....
opa zou je wel willen zijn....
daar zijn we mee bezig, dat vind iedereen fijn.
ik hoop echt dat je nog lang bij ons blijft en zonder pijn...
want we vinden het zo fijn nu nog om lekker samen te zijn,,,
ik hou van je papa
xxx