Waarom voelt het zo ellendig, waarom doet alles zo'n pijn,
Ik had nog zo graag bij U willen zijn.
Ondeugend, baldadig, vervelend, stangen, keer op keer,
Niets kon mij weerhouden steeds deed ik U daarmee zo'n zeer.
Waarom moest ik ook zo nodig op die praat van een ander ingaan,
En kon ik weer eens een keer de verleiding niet weerstaan.
Wat is dat toch dat ik zo snel te verleiden ben,
En het risico lopen dat U mij laat schieten die ik al zolang ken.
Waarom heb ik het zo ver laten komen,
Nu zit ik ermee en blijven mijn tranen maar stromen.
Ik heb U zwaar teleurgesteld en pijn gedaan,
En nu paniek!!! ook ik ben helemaal aangeslaan.
Waarom nu al die onzekerheid,
Zou het nu echt zo zijn ben ik U kwijt.
Ik kan net zo goed niet naar bed heengaan,
want mijn hersens zullen nu niet stilstaan.
Waarom doet het allemaal zo vreselijk zeer,
Ik die stapel op U ben en U zo zeer waardeer.
Ben compleet de mist in gegaan,
Door op een ander zijn verleiding in te gaan.
Waarom voel ik nu die angst dat het wel eens over kon zijn,
8 maanden zomaar weggegooit, en nu twee mensen vervult met pijn.
Ik weet het vertrouwen is nu echt wel weg,
En dat is ook volkomen terecht.
Waarom moest ik ook altijd tegendraads doen,
Zo vaak gaaf U mij van katoen.
Een WereldMeester waar ik echt stapel op ben,
En die ik het liefst verwen.
Waarom dan die domme streken,
En steeds weer opnieuw een potje breken.
Een ding weet ik zeker alles alles zal ik voor U doen,
Maar vergeef het mij en geef mij alstublieft weer een zoen.
Waarom ik nu zeker weet dat ik niet weer de mist in zal gaan,
Omdat ik nu Uw vertrouwen heb gebroken, en ik nu besef van tjee wat heb ik gedaan.
Ik smeek U alstublieft vergeef het mij,
Want volgens mij gaat dit ellendige gevoel nooit meer voorbij.
Een heel verdrietig en dom subje shanon{MrJ}