Mama
Oh mama je bent zo sterk,
na alles wat je hebt meegemaakt.
Je gaat gewoon door, iedere dag weer naar je werk.
Je bent veraden, bedrogen, bestolen, voorgelogen.
Je werd achtergelaten met je dochters van 6 en 9
en een kleine in je buik, opweg naar het leven.
Je hebt zoveel moeilijke tijden door moeten staan,
maar je bent doorgegaan.
En dat heeft ervoor gezorgd dat ik hier nu ben!
Met trots kan ik zeggen dat ik je al 16 jaar ken.
Je hebt gevochten voor ons, mij een leven gegeven.
En samen zullen we nu naar het einde streven..
Reacties op dit gedicht
| MCH: | Woensdag, oktober 31, 2007 14:54 |
| && ILOVEEEE YOUUUUUU SOOOO MUCHH !(l) | |
| sunset: | Woensdag, oktober 31, 2007 12:20 |
| Ondanks het thema verdriet door jou opgegeven, proef en voel ik hier in dit gedicht enorm veel liefdevole trots. En terecht. Liefs, sunset |
|
| Parel*: | Woensdag, oktober 31, 2007 11:47 |
| Prachtig! Laat dit aan haar lezen, ze zal trots op je zijn! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ;;Troubles-. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||