Zo lang geleden dat ik je sprak
zijn het weken, maanden, jaren?
in mijn hoofd staat alles stil
Lag het aan mij,lag het aan jou?
of heeft het gewoon niet mogen zijn
Een overvloed aan vraagtekens
die antwoorden niet kunnen vinden
de leegte proberen op te vullen
tevergeefs zich in de diepte verliezen
verdwalend in de ijskoude tijd
Ze zeggen tijd heelt alle wonden
in dit geval dus niet bepaald waar
elke dag die aan me voorbij gaat
en je maar weer niet kan spreken
doet me zeer,verdriet van binnen
elke dag over en weer
Ook al vervliegen de lange dagen
in mijn hoofd staat alles stil
borst vooruit en die kin omhoog
probeer me zo erg goed te houden
maar kan niet liegen tegen m'n hart
waar je altijd je plekje zult hebben
Daar ben ik wel erg blij mee
en zal je dan ook nooit vergeten
maar dat ik wederom dichtklapte
dat doet me toch zoveel verdriet
altijd de gedachte "had ik maar"
verdrietig en moedeloos ervan
zakt mijn kin weer naar beneden
elke dag, elke keer maar weer
Heb het al vaker tegen je gezegd
en zal het blijven herhalen
maar je ook uitleggen waarom
Jij Mariska,bent zo'n bijzonder persoon
altijd vechten om je grenzen te verleggen
zelfs ook anderen daarin te helpen
en je bijna geen drempels laat opleggen
Jij hebt mijn vertrouwen kunnen winnen
wat maar een handjevol heeft kunnen bereiken
je bent net die ene procent die het em doet
en nu baalend en erg verdrietig
afvragend en met een verloren gevoel
omdat we weer uit contact zijn gevallen
strompel ik dagelijks maar wat voort
mocht je dit ooit eens lezen
laat dan wat van je horen
bij deze laat ik je wederom weten
voor jou staat m'n deur op een kier
en zal je dan ook altijd welkom heten
Altijd
ik mis je joh
groetjes D~