Lach des adems
beneem mij mijn adem
als het je pleziert
mijn lucht
doch ontneem niet mijn
plezier van je lachen
haal mijn rozen niet weg
tere bloemen die je plukt
het water plots uitbarstende
in vreugde
de plotselinge golf
van zilver geboren in jou
mijn gevecht is haastig in
terugkeer
met vermoeide ogen
in tijd door het zicht
van de onveranderlijke aarde
doch wanneer je lach niet
meer verstomd
is het rijzende tot aan de hemel
in zoektocht naar mij
en opent alle deuren des levens
naast de zee in de herfst
moet je lach verstommen
en in de lente mijn geliefde
zal je lach als een bloem zijn
waar ik op wachtte
de rose de blauwe bloem
van mijn echo des lands
lach naar de nacht
de dag en de maan
wanneer de stappen
terug keren
negeer dan mijn adem
laat nimmer je lach
vergaan
ik zou dan immers
dood gaan
Marousia met liefs
xavion: | Maandag, oktober 22, 2007 21:51 |
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd... ;) |
|
Jan de haan: | Maandag, oktober 22, 2007 12:01 |
een ware pracht groetjes jan |
|
Hilly N: | Maandag, oktober 22, 2007 08:47 |
Wat prachtig Marousia Lieve groet, Hilly |
|
Will Hanssen: | Zondag, oktober 21, 2007 21:41 |
Je lach als een bloem.....zo mooi geschreven Marousia, erg mooi en bijzonder graag gelezen! Liefs, Will |
|
lommert: | Zondag, oktober 21, 2007 21:37 |
en in de lente mijn geliefde zal je lach als een bloem zijn...soms zie ik het groen aan de bomen al konmen...het bruin is gevallen...maar voor de toekomst is al gezorgd:0 graag gelezen...zekers liefs willem |
|
Quicksilver: | Zondag, oktober 21, 2007 21:08 |
dit roept het bij mij op, naar een warmte van het leven, opent het deuren van levens in hemel en aarde... wat een mooie wijsheid... mijn liefs, knuffels Dicky |
|
no-more-less: | Zondag, oktober 21, 2007 21:05 |
mooi je gedicht en de erbij geplaatste foto, de tekst zo diep rakend; laat nimmer je lach vergaan..... blijf vechten Marousia sweets, Jan |
|
Klaes: | Zondag, oktober 21, 2007 21:03 |
verademend mooi leafs/klaes |
|
Dwergje: | Zondag, oktober 21, 2007 20:56 |
prachtig dit marousia lach tot je niet meer lachen kan...prachtig vecht voor de toekomst..:) maak er wat van suc6 lieve marouia liefs-xxx- Dwergje |
|
Dirk Hermans: | Zondag, oktober 21, 2007 20:24 |
wauw heel mooi | |
elze: | Zondag, oktober 21, 2007 20:13 |
jij wiegt je woorden in je armen als jij voortschrijdt door de eeuwen die je achterlaat als wijze lessen laifs elze |
|
Tineke Wilgenburg: | Zondag, oktober 21, 2007 20:11 |
wat weer een prachtig en machtig gedicht verschrikkelijk mooi raakt mijn hart gr |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 oktober 2007 | ||
Thema's: |