Ik was aan het experimenteren,
En wou elke keer meer proberen.
Ik gebruikte meer als alleen hasj en wiet,
In dat spul verstopte ik mijn onbegrip en verdriet.
Onbegrip en verdriet,
Maar niemand die het ziet.
Gevoelens kon ik niet uiten,
Misschien dat ik dat wel verstopte door heroïne te spuiten.
Stoned of te laat thuisgekomen?
Werd m’n telefoon of msn weer afgenomen.
Nog een keer stoned of te laat thuisgekomen?
Huisarrest, weer 1 maand verpest.
Zoveel gebeurtenissen,
Ik wil ze het liefst allemaal uit m’n geheugen wissen.
Ik was een egoïstische trut,
Dat is wat m’n moeder zei,
Zij was helemaal uitgeput door mij,
Door alle dingen die ik deed en zij.
Ze had me niet meer in de macht,
Ze had al van alles bedacht,
Waardoor het misschien beter zou gaan,
Tot dat ze het niet meer wist,
Toen is ze me maar gaan slaan.
Ik dacht dat ze niet meer van me hield,
En vond dat zij en hij mijn jeugd had vernield.
Ze hadden deels wel gelijk,
Maar wat maakte het uit, het was toch altijd gezeik.
Liefde kreeg ik ook niet van haar,
Ze hield wel van mij.
Maar dat maakte ze duidelijk met het verkeerde gebaar.
Ze zei het niet,
Dat deed me verdriet.
Het was een heel gemis.
Tussen ons was ook helemaal geen verbintenis.
Ik ging kapot,
Voelde me helemaal verrot.
Ik wilde van de drugs eenzaamheid en verdriet af,
Voordat mijn lichaam en geest het begaf.
Mijn moeder en ik zijn nu niet meer met z’n beiden,
Onze wegen zijn gescheiden.
Het gaat nu veel beter tussen ons beiden,
We proberen het verleden van ons zoveel mogelijk te mijden,
Ze houd van mij,
En ik van haar,
En dat maken we nu beide duidelijk met het goede gebaar.