ik zit te denken aan de tijden waar ik nog een kleine was
dichte was me grootste doel waar ik heel veel tijd aan gaf
nu schrijf ik teksten als de beste omdat ik nooit wat anders deed
speel nu meer met me eigen woorden dan dat ik vroeger schreef
ik blijf niet hangen in het verleden, dans nog liever in het heden
heb me zelf opgesloten, omdat ik bang was voor het leven
mar dat duurde maar even ik kon geen liefde meer geven
op school was ik veel te erg, want me mentor kreeg alleen maar klachten
me ouders werden elke dag gebeld, toen ik in de straf kamer zat te wachten
ik maakte elke leraar overspannen en werd daar door gestraft en
ik zie me zelf niets anders dan dat ik zie in de spiegel
ik verander voor niemand..en ik hoef niemand te bedriegen
dichte is me leven..en daar hoef ik ook niet over te liegen
het leven is net een schaakspel..en met spelletjes kan je verliezen