REGENBOOG
Als na een bui de zon gaat schijnen
zie je heel soms aan de horizon
een regenboog verschijnen
een spel van kleuren
zonder einde en zonder begin
en dat is nou de reden
waarom ik je zo bemin
Want van binnen ben je aan het bloeien
en spelen je gevoelens een gevaarlijk spel
je moet je pubertijd ontgroeien
en dat gaat helaas niet zo snel
Als je eigenlijk wilt lachen
zijn de tranen je weer voor
en als je erover wilt praten
krijg je nooit gehoor
dan komt er weer zo’n moment
dat je jezelf voelt verdrinken
dat niemand je begrijpt
en je de moed laat zinken
denk dan aan de regenboog
die schittering in de lucht
of aan een vlucht wilde vogels
in een gewichtloze vlucht
dan zul je gaan begrijpen
waarom je eigenlijk leeft
en dat er altijd iemand is
die heel veel om jou geeft…
David S, 2 februari 2002, voor Corine, mijn regenboog.